Pagpaila-ila

Maayong adlaw o gabii sa tanang gabasa nga nakasabot apil napud sa mga dili makasabot. Mga mag upat ka tuig napud ang milabay sugod nga nagbuhat kog akong blog gamit ang blogspot, naabot pa man gani ko og wordpress pero dili nako kaayo gama mao sa blogspot ko nilahutay. Wala pud koy ikamaintain og domain kay dili lang ko ganahan. Haha. Post-post lang gud sa bisag unsang nahitabo sa akong kinabuhi, minor-minor lang. Sa mubong pagkastorya, litanya. Kung eninglishon, rants. Char. Hehe.

Bitaw, paila-ila sa ko sa inyuha aron bahalag basa-basa lang mo kay bal-an pud ninyo kinsay gapost ani. Taas kaayo akong ngalan pero tawaga lang ko sa ngalan nga Mahal, o Shama (butangi og pinagahi sa ulahing letra 'a') o Fay. Bisag asa kay payts ra. Bata pa pud ko kay wala paman ko nagtrenta. Hohohoho! Mga kapin tulo pa katuig gikan karong petsaha nga gipost nako ning bahina. Minyo og naay tulo ka anak.

Bisaya ko kay natawo ko sa usa ka gamayng lungsod sa probinsya sa Bukidnon. Akong amahan dayo sa maong lugara gikan sa Compostela Valley pero dayo ra pud gihapon sila sa iyang gidak-ang lugar kay natawo man siya sa Carmen, Bohol, usa diay ka purong Boholano (Bul-anon) akong amahan. Ang akong inahan maoy natawo sa Bukidnon og didto napud siya nidako og didto niya nailhan og nahimamat akong amahan nga sa ulitawo pa naningpalad sa iyang pagkapastor sa Assemblies of God. Ang akong inahan katunga-Igorot (sa bahin sa iyang amahan nga ang mga gituburan gikan sa Baguio, Benguet, Bontoc, Apayao og Kalinga), katunga-Ilocano (sa bahin sa iyang inahan nga gikan og San Emilio, Ilocos Sur). Mao nga ako, mestiza. Char. Hehe. Matod pa sa akong giingon ganina, akong amahan isa ka Pastor hangtud karong mga panahona og akong inahan maestra sa hayskul sa una pero pagpanganak niya nako kay wala na siya mibalik sa iyang propesyon og mas gipili ang bokasyon sa iyang pagkaasawa og pagkainahan sa sulod sa among panimalay. Ako ang kamagulangang anak nila og nag-inusarang babae. Naa koy mga manghud nga duha puros lalaki og mas dagko pa sa akua kron.

Ang akong naminyuang lalaki gianak og nidako sa Tabuk, Kalinga (katunga-Igorot, katunga-Ilocano). Nia ko karon uban ang ako ng kaugalingong pamilya nagapuyo sa laing parte sa isla Mindanao. Kung asa akong bana didto pud ko - all the way! (nakaenglish ang peg). Duol mi sa dagat, sa mga kabukiran og sa mga tamnanan og daghang pinya, saging og papaya. Murag gihapon og Bukidnon. Murag gihapon og Luzon. Gabakasyon mi sa Bukidnon sa akong ginikanan kaduha sulod sa usa ka tuig. Sa Luzon kausa sa usa ka tuig, layo man gud unya kinahanglan dako-dako nga pondo kay dili man sa tanang panahon makauna ta sa promo sa Cebu Pacific. Hehe.

Ngano, nagbuhat ko ani nga blog nga bisaya akong gamit kay mas komportable ko. Dili man sa ingon nga dili ko sa English - mao baya na ato mainstream sa ato communication aside sa Filipino. Og, kabalo man pud ko muenglish kay nakatrabaho man ko sa mga call center sa Davao City sa una, mao ang nakabuhi sa akua og pila ka tuig human skwela ayha naminyo og pasalamat ko sa English. Akong mga anak Bisaya pud kaayo pero og storyahon nimo og English makasabot sila pero tubagon jud ka og Bisaya. Haha. Dili man jud ko hawod sa English, ang akong mga karaang blog sigehan pud nako og post og English pero nangita jud kog paagi nga makaexpress sa Bisaya mao gibuhat nako ni. Hoooray! Hehe. Maayo ng usahay kay naa tay pahungawan sa sinultian nga ato gayud.

Bitaw uy, ganahan lang ko magsige sulat-sulat. Haha. Unya kay uso naman ning kompyuters karong mga taknaa mao post-post na. Haha.